Dag 4

Vandaag zijn we naar de Montessorischool gegaan vlak bij de Wannsee. De school is een privéschool. Dat betekent dat niet iedereen zomaar naar de school kan gaan. De leerlingen komen eerst een tijdje proefleren. Als het niet goed gaat, moet je naar een andere school. Ook moeten de ouders meer betalen dan bij een gewone school. De Montessorischool leek wel een sprookje. Als je aankomt zie je vooral het bos. Tussen de bomen ligt een ouderwets gebouw dat veel weg heeft van een kasteel. Als je binnenkomt zie je overal hoge plafonds en mooie tegels. We werden ontvangen door de directrice en een juf. De juf sprak vooral Engels. Zij spreekt ook met de kinderen Engels. Dat vond ik heel bijzonder: de kinderen krijgen vanaf groep 3 in het Engels en in het Duits. Alle kinderen praten dus ook Engels en Duits. Toen we in de klas kwamen zagen we heel veel kastjes met spullen maar geen laatjes. Toen we beter keken zagen we dat op ieder kastje een naam was geplakt. De juf vertelde dat ieder kind een eigen kastje heeft met daarin materialen. Toen ik vroeg waar de boeken waren, vertelde de juf dat er geen boeken zijn. De kinderen leren alles door met materialen te werken. Ze hebben ook geen vaste plekken om te zitten, ze mogen namelijk zelfs op een kleedje op de grond zitten. Dat kan omdat er maar 15 kinderen in een klas zitten. Dan heb je lekker veel ruimte. Er hing ook geen bord in de klas, dat hadden ze helemaal niet nodig. De kinderen komen 's ochtends binnen, waarna ze opschrijven wat ze willen leren die dag. Iedereen pakt daarna zijn eigen werkje en daar wordt 2 tot 3 uur aan gewerkt. De juf geeft bijna geen uitleg. Als je een vraag hebt laat ze zien hoe het materiaal werkt, maar ze gaat het niet klassikaal uitleggen. Dat hoort bij het motto van de school, namelijk ''help mij om het zelf te doen''.

Dag 5

Vandaag zijn we naar de Galileischule gegaan. De school is een reguliere staatsschool. We werden hartelijk ontvangen door de directrice en een collega. Eerst werd ons van alles verteld over de school. Wat opviel is dat er veel armoede is in de school. Er wordt 's ochtends samen ontbeten omdat er kinderen zijn die geen eten kunnen betalen. Ook zijn er veel gezinnen die een criminele achtergrond hebben. Omdat er vaak vervelende dingen gebeuren thuis, zijn er iedere dag 6 specialisten op school die de kinderen opvangen. Eenmaal in de klas zagen we nog meer verrassende dingen. Iedere groep heeft een eigen lokaal met spullen, maar wel ieder uur een andere juf of meester. De meesters en juffen zijn speciaal opgeleid voor een vakgebied zoals beschreven in het stukje over dag 2 en 3. Dat betekent dat de kinderen van veel verschillende mensen les krijgen. Ook werken de kinderen veel op niveau: iedereen heeft een persoonlijk werkpakketje met eigen taken. Het kan dus zijn dat de ene leerling bezig is met werkwoorden en de ander met zelfstandige naamwoorden. In de school staat ook een eigen bibliotheek. De meeste kinderen kunnen vanwege de thuissituatie niet regelmatig naar de bibliotheek dus daarom heeft de school een bibliotheek gemaakt. Alle kinderen kunnen boeken lenen voor op school en thuis. Ook is er een zwembad in de school, omdat de meeste gezinnen geen geld hebben voor zwemles. De school zorgt er voor dat alle kinderen kunnen zwemmen.

Na het bezoek aan de Galileischule mochten we ook een kijkje nemen bij de Waldorffschule. De Waldorffschule is een totaal andere school! De school werkt zonder boeken. De kinderen schrijven hun eigen boeken aan de hand van de verhalen van de juf of meester. Die juf of meester blijft van groep 1 tot en met 8 bij de klas. Dat betekent 8 jaar dezelfde juf of meester. De kinderen werken heel veel aan kunst en muziek en ze zijn altijd bezig met de natuur. In elke klas staat een seizoenstafel met verse bloemen. Ook wordt er op ieder krijtbord een mooie schildering gemaakt. De kinderen hebben dat heel snel gepiept en het ziet er prachtig uit! In de lokalen hangen ook overal tekeningen en kunstwerken.